Και όταν προσεύχεσαι να μην είσαι, όπως οι υποκριτές, που τους αρέσει να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών, για να τους βλέπουν οι άνθρωποι. Σας βεβαιώνω αληθινά, πως αυτοί έχουν πάρει την ανταμοιβή τους.
Α' ΚΕΙΜΕΝΟ
«Και όταν προσευχή, ουκ έση ώσπερ οι υποκριταί, ότι φιλούσιν εν ταίς συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών εστώτες προσεύχεσθαι, όπως αν φανώσι τοις ανθρώποις- αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείόν σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί· δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται. Μη ούν ομοιωθήτε αύτοίς· οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ του υμάς αιτήσαι αυτόν. Ούτως ούν προσεύχεσθε ύμείς· Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομα σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ και επί της γης· τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς είς πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Ότι σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν». | Και όταν προσεύχεσαι να μην είσαι, όπως οι υποκριτές, που τους αρέσει να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών, για να τους βλέπουν οι άνθρωποι. Σας βεβαιώνω αληθινά, πως αυτοί έχουν πάρει την ανταμοιβή τους. Αλλά εσύ, όταν προσεύχεσαι, κλείσου στο πιο απόμερο δωμάτιο, κλείσε την πόρτα και προσευχήσου στον Πατέρα σου, που είναι παρών εκεί στο κρυφό μέρος. Και ο Πατέρας σου που βλέπει τι γίνεται στα κρυφά, θα σε ανταμείψει στα φανερά. Όταν προσεύχεσθε να μη λέτε πολλά και ανόητα, όπως ακριβώς κάνουν οι εθνικοί, που νομίζουν πως με την πολυλογία τους θα εισακουστούν. Μη γίνεστε λοιπόν όμοιοι μ' αυτούς, γιατί ο Πατέρας σας γνωρίζει πολύ καλά αυτά που χρειάζεστε πριν ακόμη του το ζητήσετε. Να λοιπόν, πώς να προσεύχεσθε: Πατέρα μας επουράνιε, ας είναι άγιο το όνομα σου· ας έλθει γι βασιλεία σου· ας γίνει το θέλημα σου, όπως γίνεται στον ουρανό, έτσι και στη γη. Το καθημερινό μας ψωμί δωσ’ μας για σήμερα και συχώρεσε ό,τι κακό σου έχουμε κάνει, όπως και μεις ακριβώς συγχωρούμε εκείνους που μας έχουν κάνει κακό. Και μη μας αφήνεις να πέσουμε σε πειρασμό, αλλά σώσε μας από τον πονηρό. Γιατί δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν». |
ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Και εδώ υπογραμμίζει ο Κύριος την υποκριτική προσευχή των Φαρισαίων. Προσεύχονταν για να τους χειροκροτούν οι άνθρωποι. Γι' αυτό και είχαν μεταφέρει την προσευχή από το ναό, στους δρόμους. Στους δρόμους σύχναζαν πάντα πολλοί άνθρωποι, ενώ στο ναό πήγαιναν μόνο στις ώρες της λατρείας. Ο Κύριος μας βεβαιώνει πως οι Φαρισαίοι κέρδιζαν τους επαίνους των άλλων .ανθρώπων.
2. Ο Κύριος μας δείχνει την προσευχή της ειλικρίνειας. Ο άνθρωπος μιλάει ταπεινά και με απόλυτη εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα του. Ο χριστιανός-προσεύχεται χωρίς να τον βλέπουν και να τον ακούν οι άλλοι άνθρωποι. Η προσευχή δε χρειάζεται την πολυλογία και τη φλυαρία. Ο χριστιανός προσεύχεται με απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, που ξέρει όλες τις ανάγκες μας.
3. Το μοναδικό υπόδειγμα της προσευχής είναι η Κυριακή προσευχή. Δηλαδή το «Πάτερ ημών». Είναι η προσευχή που πρέ πει να τη λέμε πολλές φορές την ημέρα. Το περιεχόμενο της είναι πολύ σπουδαίο και βαθύ. Εμεις εδώ μόνο μερικά σημεία της θα αναφέρουμε:
4. Όλοι μαζί προσευχόμαστε στο Θεό, που είναι ο ουράνιος Πατέρας μας. Όλοι οι άλλοι άνθρωποι είναι αδελφοί μας. Παρα καλούμε το Θεό να μας φανερώσει το άγιο Όνομα του. Να επι κρατήσει το θέλημα του στη γη, όπως ακριβώς εφαρμόζεται στον ουρανό από τους αγίους αγγέλους του. Να έλθει η Βασιλεία του. Μακάρι να μπορούσε ο κάθε άνθρωπος να εφαρμόζει στη ζωή του το άγιο θέλημα του Θεού.
5. Στη συνέχεια παρακαλούμε το Θεό για τις βασικές μας ανάγκες. Το καθημερινό ψωμί δείχνει εδώ αυτές τις ανάγκες μας. Παρακαλούμε το Θεό να μας συχωρήσει τις αμαρτίες και του δίνουμε την υπόσχεση ότι και εμείς θα συχωρούμε τους άλλους ανθρώπους, αν μας έχουν φταίξει σε κάτι. Αυτό είναι πολύ απαραίτητο, γι' αυτό και ο Κύριος κλείνει τη διδασκαλία του με την θαυμάσια αλήθεια: « Αν συχωρείτε στους ανθρώπους τις αμαρτίες τους, θα συχωρήσει και τις δικές σας ο ουράνιος Πατέρας σας».
6. Τελικά παρακαλούμε το Θεό να μην επιτρέπει να πέ φτουμε σε πειρασμό, αλλά να μας λυτρώνει από τον πονηρό και έτσι να βρισκόμαστε πάντα κοντά του. Η Κυριακή προσευχή τε λειώνει με τη θαυμάσια ομολογία: Η Βασιλεία ανήκει μόνο στο Θεό. Από αυτόν προέρχεται η αληθινή δύναμη και στο Θεό απευθύνεται η ατέλειωτη δόξα στους απέραντους αιώνες των αιώνων. Αμήν».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου